Дар ҷаҳони имрӯзаи рақамӣ новобаста аз синну сол, маълумот ё таҷриба, ҳар яки мо метавонем дучори амалҳои қаллобон шавем. Қаллобӣ шаклҳои гуногун дорад, аз ҷумла аз зангҳои сохта то сомонаҳои қалбакӣ ва ҳатто паёмакҳо “аз номи бонк”. Барои муҳофизати молиявии худ, панҷ қоидаи зеринро доим дар ёд дошта бошед:
